ÖLÜMÜN RENGİ
Ölüm.. Kulağa pek hoş gelmiyor değil mi? Ölmek.. Ölünce.. Ölmeye yatmak.. Ölü.. İstediğiniz kadar bu kelimeyi türetmeye çalışın. İster mastar koyun, ister sıfat olarak kullanın. Hiçbir ek ya da sıfat bu kelimenin bir son olduğu gerçekliğini değiştirmez. Son mu peki kime göre? Neye göre? Nasıl bir son ki bu? Kimse bu dört harfli kelimeyi hafife almamalı. Ölüm , bu dünya’da derin acılar çekmiş insanlar için belki ebedi özgürlüğün tek yoludur kim bilir.. Belki de bu dünyada çok fazla kötülük yapmış insanlar için bir cezalandırma şekli, onun artık bu dünyada daha fazla kötülüğü yapmasına bir son verilmesi, daha fazla insanın canını yakmaması için kötülük yapma iradesini elinde alma şeklidir ölüm. Kim bilir.. Peki bu dünyada çok yakınını; eşini, sevgilisini, dostunu, babasını, annesini, evladını kaybetmiş insanlar için nasıl bir anlamı vardır sizce. İşte ölüm bu noktada ancak geride kalanları öldürür.. Bir yakınınızın öldüğünü nasıl anlarsınız peki?...